Onontkoombare prikkels: Boodschappen doen.

Een van de prikkelrijke situaties waar je toch aan toe moet geven als je op jezelf woont, is het doen van boodschappen.

Vandaag was het weer zover, ik moest naar de winkel om een deel van de boodschappen te halen. Ik zeg bewust een deel omdat ik probeer mijn boodschappen zoveel mogelijk in één keer te doen. Hoe minder vaak ik naar de supermarkt moet hoe fijner.

Meestal deel ik het op in 2 delen. Op dinsdag doe ik een dele van de boodschappen en dan op zaterdag ook een deel. Beide keren eigenlijk met dezelfde structuur. Eerst maak ik een lijstje samen met mijn moeder of mijn vriend. Vervolgens gaan we samen naar de winkel. Daar zorgen we dan samen ervoor dat ik alles heb. (soms vergeet ik door de drukte welke dingen er op het lijstje staan). Bij het afrekenen ruimt de helper uit en ik sta klaar met mijn portemonnee om af te rekenen. Tijdens het afrekenen ruimt de helper weer in. Dit scheelt in nadenken en dus in prikkels. Thuisgekomen zetten we het samen weg en dan is de klus weer geklaard.

Vandaag moest ik het alleen doen. Mijn lijstje had ik wel samen gemaakt maar mijn vriend moest klussen in huis. Daarom ging ik vol goede moed naar de winkel. Ik was op tijd gegaan zodat ik de drukte voor zou zijn. Tenminste dit dacht ik, ik was namelijk vergeten dat iedereen met kinderen natuurlijk op een bepaald tijdstip thuis voor de tv zou zitten en daarom ook op tijd boodschappen ging doen.

In de winkel merkte ik dat het, ondanks mijn lijstje, lastig was voor mij. Ik baalde ervan dat ik mijn koptelefoon niet bij had, want die kan helpen om prikkels te verminderen. Ik probeerde te focussen op mijn lijstje en dan ga ik automatische hardop redeneren. Mensen zullen misschien wel raar opgekeken hebben of ze merkte het niet omdat ze te druk bezig waren met hun eigen boodschappen en de overactieve kinderen, maar dit maakte mij niet veel uit.

Het hardop redeneren helpt mij om mijn boodschappen op de juiste manier te kunnen doen. En geloof me het is niet niets om met autisme op zaterdag boodschappen te doen. Je moet je lijstje volgen, bedenken waar wat ligt, zeker als je winkel net veranderd is. Je moet de juiste spullen van het juiste merk pakken. Je moet daarna bedenken of je alles hebt en dan bij de kassa alles logisch op de band leggen zodat je de tas makkelijk in kan pakken. Daarnaast heb je constant geluid om je heen en alleen dat al maakte mij vandaag redelijk overprikkelt. Bij het afrekenen moet je op de juiste momenten ja of nee zeggen en dan ook nog je pincode onthouden en betalen.

Dit alles ging ondanks de prikkels best goed. Daarna moest ik nog met een zware tas op de fiets naar huis en alles wegleggen. Maar met trots kan ik zeggen dat ik niets vergeten ben en de juiste spullen gehaald heb. Dit is ook weleens anders geweest. Toen ik op kamers zat en alles alleen moest doen kon ik soms 3 keer per dag naar de supermarkt omdat ik gewoonweg heel veel vergat.

Mijn tips voor het doen van boodschappen:

• Doe je boodschappen in zo min mogelijk keren.
• Doe je boodschappen op momenten dat het minder druk is.
• Maak een lijstje in de volgorde van hoe het in de winkel ligt.
• Leg je spullen in volgorde op de band. (zwaar eerst en licht als laatst) dan gaat het ook goed in de tas.
• Weet vooraf duidelijk of je koopzegels wil en of je andere dingen spaart.
• Als het kan neem dan iemand mee. Mocht het teveel worden dan kan diegene wat dingen overnemen.

Koopzegels zijn zegels waarvoor je extra betaald. Echter spaart dit makkelijk en merk je op je boodschappen amper dat je deze zegels erbij koopt. Meestal levert het je meer op. Zo betaal ik per zegel 2 cent. Bij 4 euro aan zegels krijg ik 6 euro terug. Ideaal dus.